Ey can unuttun mu gönül dostunu, Arayýp da sormazsýn nice zamandýr. Beklemek hicranmýþ yakma odunu. Dostluk padiþahtan bize fermandýr…
Görüþmemiþsek, o gün arardýn bizi. Telefon ederek, sorardýn hatýrýmýzý. Dostu bir gün görmemek gönülde sýzý. Dostluk ehli-i halden bize emandýr…
Taa, kýrk yýl evveldi tanýþmýþtýk seninle, Örnek olduk her zaman iyi hallerimizle. Hiç kimse dostluðumuzu bilmese bile. Hak katýnda kabulü, derdimize devadýr…
Deðer verdik Resulün yaþadýðý sünnete, Girmek ister idik vecde gelip halvete. Hesabýmýz görülürde girer isek cennete. Kýrbaç boyu bir yer bile, bize revadýr…
Haktan ecel þerbeti, sunulmuþsa ne çare. Gitmiþ isen makulsün bizden uzak yerlere, Evlatlarýn firakýndan haber vermesel erde, Arayýp da sormaman, dost gönlüme cezadýr…
Mehmet DEMÝREL (03.09.2010) .
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.