Bir þömine baþýnda ateþ gibi oluyor gözlerin Bakmaktan alamýyorum gözlerimi Ilýk ýlýk bitiyor kömür Ateþi bütün vücudumuzu sarýyor Tüm bedenini saklamak istiyorum cebimde Bedenin beynimde soluksuz Mektubumda saklamýþtým bu cümleleri Evet, söylemekten korkmuyorum aþkýmý Aþkým. Kurak çöllere ýslak yaðmurlar getiriyorsun Issýz karanlýklarý aydýnlatan Ateþ gibi gündüzü kavuruyorsun Kýzýl yangýnlar yakýyorsun Bendeki umutsuz kalmaya yüz tutan kalbime Kalbime yaðmur oluyorsun Tanrýça’nýn masumiyetine biz katýyorsun Bizi eþsiz kýlan aþkýmýz deðil miydi sayfalara dökülen? Her gözyaþý þikâyeti deðil mi tanrýnýn bize? Sevmeyi sahipsiz kýlmak, ölüm deðil miydi? Bana olan aþkýn derinlerde, biliyorum Bir el yazýsý narinliðini taþýyor inceliðin Bir fotoðraf gibi unutmayan, unutulmayan, Bana olan aþkýný biliyorum lady im Her göz göze gelen kalbimizin çarpýntýsýný Yýllar geçerken eskimeyen tek aþkýmýzý Mahzenlerde raflara kaldýrýlan Bordeaux þarabý gibi Kýrmýzý kýrmýzý baðýran Mozart ý Ve söylemekten usanmayan bu zavallý þairi Unutmuyorsun biliyorum Tek aþkýn edmond u
16.04.2008
Engin KAYGISIZ Sosyal Medyada Paylaşın:
ENGİN KAYGISIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.