yýkýk virane gözyaþlarý var bugün nedensiz ve bilinmezliðin kýn’ýndan sevda kýlýcý çýkýyor yakýyor,yaralýyor eski yaralarý, incitmeden,sessizce kavuruyor ayný güneþ ayný seferi yalnýzlýk; nereye ait olduðumu bilmeden çýkmýþým yollara kaldýrým taþlarýna kardeþ düþüyor dizelerim ben yazdýkça düþüyor ayný yalnýzlýðým yollara yazmasam diyorum ha! hani vaat edilen harikalar diyarý bize uðrayacaktý ayný diyar mý ayný sevda da bulacaktý bizi ayný köhne,barakasýz biçare sevda güvercini bizi mi yuva edinecekti, ne kadim bir yalnýzlýk mýþ; sen gitsen de o arkanda terk etmeyen tek eþ inmiþ... suya hasret toprak aðlýyor ey sevgili ! kýzýllýðýnda güneþ susuyor sen sustukça gelmen ki yüreðimin raylarýnda! vagonlar volta atýyor kendi yalnýzlýðýnda gelsen bitecek bunca yazý! geldin kýrýk raylarýn ardýndan ne kadim bir yalnýzlýk mýþ, sen gelsen de, gözlerim gözlerine hapsoluyor kendi yalnýzlýðýnda
ENGÝN KAYGISIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ENGİN KAYGISIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.