SEN VARSAN
trenin kalkmasýna on beþ dakika vardý
sabýrsýz ve tepkinliydim
parmaklýklar ardýndan çýktým
saate bakarak koþuyordum
ve ben gittiðimde tren yarý yolu geçmiþti
denizin kýyýsýna doðru yürüdüm
kayalarýn üstüne çýkýp kentin dörtyanýna baktým
ve suyun berak mavisinde seni hatýrladým
resmine bakýp özlem gideriyordum
sabahýn aydýnlanmasýna daha çok vardý
gecenin yýldýzlarýnda seni düþledim
safak atmadan güneþ yüzünü göstermeden
tren istasyonunda bekliyordum ve yarým saate geldi
bindim haydarpaþada garýnda indim karþýmda sen vardýn
koþarak sarýldým sana
deliler gibi sevindim koynundan mis kokunu içime çektim
sensiz olmuyormuþ be gülüm
aðacýn gölgesinde oturup uçan kuþlara
çimenlikte geçen karýncalara birlikte baktýk
artýk gecenin hüznü yoktu sen varsýn diye
daha bi seviyordum hayatý daha bi gülüyordum seninle
nasýl hata yapýpta düþmüþüm mapusa seni býrakýp
hala þaþa kalýyorum ama olsun þimdi yanýmdasýn ya
þimdi benimlesin ya
dudaðýmdan çýkan her sözde sen varsýn ya yeter bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.