Kocaman acýkmýþým bugün dün olduðu gibi yarýn mý ? biraz puslu gibi...
Ey sevgili önce senden kana kana içmeyi umuyorum sonra her þeyden yani bugüne kadar tadamadýðým- her þeyden... sonrasý mideme kalmýþ birþey artýk...
Neden açlýðýn böyle büyük diyeceksin ? neden ? bir avuç topraðýn doyurduðu bütün bir ömrü kastederek ? oysa biliyorum biliyorum bu kadar aç deðildi deðildi gözlerim ta ki her þeyimiz usul usul heybemizden yürütülene kadar... aslýnda don atlet dolaþýyoruz... farkýnda deðiliz mi ne ?
Þimdi mi ? idare ediyoruz iþte, çeyrek porsiyon özgürlük bir tutam umut eþikte, yoksulluðumuzu gidermeyen çuvallar dolusu kömür... az biraz da cam kenarý iþte manzara niyetine...
ve son olarak bir öpücük yanaðýmdan inceden yanýlmýyorsam o da sevgiliden armaðan elveda niyetine
þimdi sýfýrý tükettik iþte ve elde var yokluktan bolluk
Aman ha ! idare edin... zira, komþuda da kül k/almayalý yýllar oldu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.