Ne kadar yalnýz olduðumu, Gün bitince anladým Bir haberdi çoðu zaman umudum... Onu da vermedi uzaklar bana Sade emelim gözyaþýydý, Belki bir iki damlaya sakladýðým, Uzun yýllardý, bunaldýðým... Geriye döndüðüm gün, Bir hiç uðruna harcadýðým yýllarým. Belki bir güvercin... Hiç olmazsa bir yaðmur... Son günümde beklediðim, Güneþimden mahrumum!
Esra Mikail Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonsuznur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.