Halimiz Var Mı Ki?

Ýstanbul...
Aþk þehri
Her geldiðimde aklýma getirir o birini
Hep görürüz de birbirimizi hiç karþýlaþmayýz aslýnda
Sadece selamlaþýr güler geceriz birbirimize
Ben onda kalmadým diye düþünürken içten içe
Aslýnda yüzü hep rüyamda
Belki olur diye düþünüp vazgeçiþlerim
Aþka inanmazken kimseyle,seni arayýþým
Yaþananlardan sonra ne kaldý ki yaþanmamýþ
Yeni bir aþkta,sende
Geçmiþimdekilerden fazla mutluluk vercek
Aþk var mý ki bizi sarcak,hayata döndürecek
Halimiz var mý ki...

Gencecik yaþta hayattan kopmuþ bir halde
Baþýboþ olmamýz neden ki
Kimseyle yapamayýþlarýmýz
Baþlarken umutlanýp sonra kaçýþlarýmýz
Eskiden nasýl oluyordu ki
Hayatlarýnýn sonuna kadar seviyorlardý birbirlerini
Bir kafede iki çift,yetmiþ yaþlarýnda
Ýlk günkü gibi
Aralarýndaki ne ki bu kadar güçlü
Artýk eðilirken bile zorlanýrken o hiç azalmýyor
Neden artýk o duygu yok,o mucizevi duygu
Umut var mý ki bizi sarcak,mutluluk vericek
Halimiz var mý ki...

Fýrat Baki
03/02/2009
Sosyal Medyada Paylaşın: