Vakti zamandan öte Habil’le, Kabil’den beri Kardeþ kavgalarýna son olsun diye Sevgiyi daim kýlmak için Ne savaþlar verdi insanoðlu Yaþayamazdý aþksýz, sevgisiz Hayatýn tadý, tuzu olmazdý bir an onsuz Mayasýnda vardý ilk sevgi harcý Yaradana varýþta bile, Sevgiyle el, avuç açtý Aþkla yalvarýþta Ýyiden, güzelden, doðrudan yana Korkuyu, zulmü hep yendi Her defasýnda yine sevgi dedi Yüceler yücesi ulu daðlar gibi Ferhat’tý, Þirin’di ve Zühre oldu Daðlarý deldi, yine geldi Kara sevdalara daldý Ne tabiat kaldý, ne bir taþ Yakut, elmas, altýn yüreklerde Sevginin kutsal gücüyle mevlasýnda Küçücük yüreðiyle yanýp, tutuþup evrene dönerken, Sevgiyle baþlayan her aþkta Mihenk taþý gibi sevgiyi damarýnda buldu... Ýlhan Koruyucu
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhankoruyucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.