Zifiri karanlýðý yýrtan ay görkeminde
Loþ ýþýklý gecenin alaca köþesindesin
Ellerim boþluðun girdabýnda ben
Sen ise yüreðimdeki hayat sesimdin
Yorulmuþum bayaðý koþuþturmalardan
Bir de sen varsýn günden sevgiyle kalan
Küçücük sorunlarda,
Serzeniþlerini duyar gibiyim
Yüreðin kal diyor, ayaklarýn git derken
Nafile sevdalara yakýlmýþ mor meþalelerin alevinde
Gözün, gönlün görmez olmuþ ne desem
Hislerin yok, sen yoksun, ya aþkýn
Gururunla baþ baþa kalmýþsýn
Ben ise tek baþýma bir banka tutunmuþ
Devrilmeye hazýr çýnar dalýyým
Biraz daha yüklensen gövdeme
Ayrýk bir sesle devrileceðim sanki üstüne
Umutlarým, sevdamdýn gecenin sessizliðine inat
Karanlýklarla üstüme gelme ne olur
Sevginin rengi olmaz derdin hep
Ben siyahý bile senle severken
Ne fark eder sen yoksan renkler
Sabah tan yeri aydýnlanýrken
Ýçinde kýrýntý sevgin yoksa inan
Sensiz bu yükü hiç taþýyamam
Sökeyim canevimden
Yüreðimi de al öyle git…
Ýlhan Koruyucu