Bir sürü gizemli sözcük Karmakarýþýk… Akýl mý býrakýyor bende! Tutsaðýyým onlarýn Her gece. Umarsýzca.
Of! .. Bu i mgeler yok mu Beni çýkmaz sokaklara götürüp Bir baþýma býrakan Ve kaçýp giden? Toplasan birkaç sözcük Her þiirimin içine Bir hýrsýz gibi sessizce girip Bilincimi darmadaðýn eden!
Hesaplaþmalýyým onlarla Ama neden? Biliyorum Suçlarý yok onlarýn.
Bana kayýtsýzca bakan Karþýmdaki yüze ne demeli? Elim kolum baðlý Aðlayamam Gülmek isterim ama Gülemem.
Korkak biri miyim ben? Kendime mi? Yok, hayýr... hayýr... Allah korusun Kýyamam!
Suskun ve soðuk bir gecenin içinde Aðýr aksak ilerleyen Ýçimi üþüten Üstüne üstlük Kalemimin dizginlerini çözen Beni del’eyleyen Ansýzýn Gecenin bir yarýsýnda Yaný baþýmda duyduðum bir sese Ýhanet edemem.
Susarým Öylece kalakalýrým. Karþýmdaki yüz de Benden farklý deðil ki... O da susar...
Bir sürü gizemli sözcük Karmakarýþýk… Onlarýn tutsaðýyým. Bir küskünüm, bir barýþýk Umarsýzca…
Necdet Arslan Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.