Temizle Sevgini
Söz bitmez söylenir durur
Ýnsan, insaný aþkýyla vurur,
Bu bir dert ki inandým þimdi
Ölçüyü bilmeyen seven deðildir.
Nice seven gördüm aþkýyla yandý
Dönen pervane ateþe kandý.
Caný vereni bilmezden gelir,
Kendi nefsine sevgiyi verir.
Bir basamak olmalý sevgi insana
Kul þaþar, þaþýrýr sonra
Kendi þaþkýn haline kanmaz
Hadleri aþar canan bulunmaz.
Söylenir sanki ulvi bir aþktýr bu
Leylayý arar mecnun durmadan
Þaþkýn dönüp baksa aleme
Bunca alemi var eden Rabbi
Kendine en yakýn aþkýn Seveni.
O yüzden gerçeði haykýran Ýbrahim
Bunlar deðil asýl var eden Rabbim.
Bir vesiledir Hakka giden yolda,
Yar yardýmcý olursa sana,
Yürü beraber Hakkýn yolunda.
Yanmadan geçilmez, bu dert büyüktür,
Yanýlýr kalýrsan zehirler sevgi
Canýný canan bilip verdiðin
Unutma her þeyi var eden olsun
Aksini yaparsan zalim bir kulsun.
Der ki Alim olan kul, zalim kime denir
Zalim haddini bilmeyen insan
Yaratýlan her þeyi,
Yerli yerince sevmek gerekir
Aþýrý sevgiler yerinden eder
Seveni sevileni tarumar eder.
O zaman nedir dersen iþin sýrrý
Dön bak koca bir Hakkýn yolu birdir,
Araya aracý koymak neye ki
Allah Allah deyip yürü Rabbine
Temizle þirkten ne varsa sende.
Evet keskin olsun varsýn sözlerim
Ramazan deðil mi Kur’an ayýdýr
Furkan olan bu kitap ayýrýr her dem
insan, insan olup yücelir Hakka
Ýnsaný, insana Rab olur sanma.
(Aðustos 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.