ZEHRA’M
Gök aðladý Zehra’m senin ardýndan
Ben nasýl aðlamayayým
Babanýn ettiðini düþmaným yapmazdý
Dostumu düþmanýmý ben þimdi nasýl ayýrayým
Seveni sevdiðinden ayýrmak yakýþmazdý
Büyüklüðüne saygýmýz vardý
Senin salim baban yaktý bizi
Diri diri topraða gömdü ikimizi
Güvendim Zehra’m inandým sözüne
Çok deðildi sadece 2 sene
Çalýþýp getirecektim istediði parayý
Durmadý Zehra’m durmadý sözünde
Senin zalim baban yaktý bizi Zehra’m
Seni elin koynuna beni diri diri topraða gömdü
3 kuruþ kuruþ için yaptý bunu Zehra’m
Paranýn yalan yüzü kandýrmýþtý babaný
Kýydýlar aþkýmýza, soldurduklar yüzünü
Duvak deðildi baþýna taktýðýn kefeninin süsüydü
Sen o gece öldün Zehra’m bende senle öldüm
Ben diri diri topraða gömüldüm
Aldýlar canýmýzý, ayýramadýlar bizi
Buluþuruz Zehra’m elbet mahþer yerinde
Dirildiðim anda baðýrýrsam ismini
Bil ki Zehra’m ararým seni…
H.Beyza
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.