Metal Yorgunu Bu Şehir
metal yorgunu trenler,tramvaylar
habire bu þehirden kimleri taþýr ?
son yolcusu kimdir, bu yorgun trenin?
ve hangi sevda,
hangi kör talih,
kör nazarlara gelip,
geride öksüz bir çocuk býrakmýþtýr
bir baþýna...
hercai düþleriyle yaz sevmelerinin
yarým kalan soluk,titrek gölgeleri,
eylül kokusunda demlenen özlemleri,
kaç geceye girip,kaç uyku çalmýþtýr?
iþten bile deðil,birilerinin bu þehirde
’amok koþucusuna’ dönüþüvermesi.
eðer, bir akþam,çocuðun biri ;
falezlerden denize savuruyorsa ayýn þavkýný,
budayýveriyorsa bahçelerdeki melisalarý,
uçurtuyorsa tüm kumrularý,
sakýn kimse þaþýrmasýn.
bilin o çocuk,bir ’amok koþucusu’ olmuþtur.
eylül kokusunda demlenen özlemleriyle.
metal yorgunu bu þehirde,bir baþýna..
Fesih ÇELÝK-Antalya,aðutos-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.