Salyasýný akýtýp haykýrýyor çakallar,
Al bayraðýn altýnda paçavralar açýyor.
Ýhanete açýlým hazýrlarken akýllar,
Þehitlerin mezarda huzurlarý kaçýyor.
Ankara’lý kediye Diyarbakýr faresi,
Ciyak ciyak öterken tükenmiyor nefesi.
Aslanlarý baðlamýþ demokrasi kafesi,
Özgür elde bombalar havalarda uçuyor.
Padiþahýn tahtýnda dayýlanýp oturan,
Deve ile hamutu bir arada götüren,
Yan gelip yatma yeri zannettiði bu tren,
Nice körpe fidaný raylarýnda biçiyor.
Yüce Allah adýna sahtekârlýk yapanlar,
Avrupa Birliði’nin haçlarýný öpenler,
Ýlahiler okuyan Amadös’ler, Þopen’ler,
Zemzem suyu diyerek ihaneti içiyor.
Dolarlarýn kölesi pazarlýyor imaný,
Gördüðünüz sis deðil, yangýnlarýn dumaný.
Vatan elden gidiyor, uyanmanýn zamaný,
Þehitlerin hýzýyla çoktan geldi, geçiyor.
Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.