Seni sevdiðimi haykýrýrdým ýssýzlýðýn koynundaki dilsiz duvarlara Duvarlar dile gelirdi titredikçe yüreðimin acý çýðlýklarýnda Sen... Sessiz bekledin sisli, karanlýk gecenin ardýnda Sýmsýcak yüreðini saran soðuklukla, sanki mutluymuþçasýna
Sensizliðin sonbaharýnda yorgun yüreðim dalga dalga Sanki sen... Gözyaþlarýmla beslediðim denize teðet uçan beyaz bir maytýymýþçasýna Sana ulaþmak isteyen yüreðimin inatçý dalgalarý büyüyüp kabardýkça Sen asi baþýný çevirdin bilinmez uzaklardaki bambaþka ufuklara
Sonra... Zaman ve düþünceler ve herþey kirlendi geçen günlerin kara kýþýnda Ve... Martý da... Bembeyaz martý seçilmez oldu sisli günlerin kirli sabahlarýnda Sanki... Martý hiçbir zaman bembeyaz olmamýþçasýna Sanki... Þimdiki zaman hiç geçmiþe ait olmamýþçasýna Ve belki sen... Hiç yüreðimde yaþamamýþçasýna Ýþte öyle çaresizdi zaman geçen günlerin acýmasýz kucaðýnda...
SERAY ANIL, 2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
SERAY ANIL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.