Âlemlere rahmet olan; nasýl benzer bir âleme?
Anlatmaktan aciz kalýr, onu en güzel kelime.
Birçok þair ve þuara, teþbih etmiþler güneþe,
Güneþe ýþýk veren O; sayesinde hep pür-neþe.
Bazýlarýmýz benzetmiþ, hayat sebebimiz suya;
Hâlbuki su inmiþ gökten; duasý ile kuyuya.
Kimimiz de yakut demiþ, elmas, inci diyen olmuþ,
Ondan baþka cümle her þey, var oluþu ondan bulmuþ.
O ki habipi Kibriya ve bir tek mahbubu Huda.
O asýldýr her þey ferî, gerek yok þahit, Þuhut’a.
Ýnsanlardan birçoklarý beþer yüzünü gördüler;
Hakikati Muhammedi, (s.a.v.) görenler sefa sürdüler.
Diller tutuldu lal oldu, Letâifler zikre doydu,
Ashabýný teþbih etti, yýldýzlar yerine koydu.
Her birisi yol gösterir, kimi kimisinden önde;
“Ýkdeteytüm, ihdedeytüm”, emri fermaný bu yönde.*
Onu görenler kurtuldu, baþkalarýný kurtardý;
Hidayete ehil olan; kalp, onun ile atardý.
Þayet mümkün olsa idi, isterdi herkese halas!
Garibî þefaat dile; elde et hakiki ihlâs…
Salih Yýldýz…25.02.2010
* Onlara, kim uyarsa hidayet bulur.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.