ne güzel salýnýrdý dallarýn rüzgarýn ýslýðýyla dans eder gibi ne güzeldi o aranýzdaki doyumsuz ahenk ve ne güzeldi birlikte tuttuðumuz o renk sen mavi’ye uzanýrken mavi’yi düþlerdim ben
sen bilmezdin bense söylemezdim koca gövden göðe yükselen azametli dallarýn çýkardýðýn hýþýrtýyla uykularýmýn ninnib si olurdun dut aðacý sen benim rüya aðacým dýn
güçlüydün güçlüydü çocuksu düþlerim
sýnýr tanýmazdý hayaller ve düþler bir hamlede gökten yýldýzlarý koparýr sererdim yere yada göklere uçar serilir dim uçsuz buçaksýz bulutlarýn üzerine
ne sýrlarýmý sakladýn sen biz beraber salýnýrken o vakitler kavakyelleri eserdi ser’de hüküm sürerdi gözü kapalý bir cesaret ve yoktu ortalýkta böyle pervassýzca dolaþan o mel’un esaret dut aðacý birlikte boy verdik biz seninle
yüreðime düþen ilk zemherinin kirpiklerime düþen ilk çiy’in þahidiydi gölgen ve ilk sobelendiðim yerdi o koca gövden
hayata merhaba dediðim o gün þans’mýydý þansýz’lýkmýydý bilmeden topraða konmuþ tu seninde fiden belkide sýrf bu yüzden fazlaca aþinaydýk sen ve ben benim aðacýmdýn sen
bilmem hatýrlarmýsýn bir gün yeþil renkli kocaman bir böcek konmuþtu yapraklarýndan birine hani kocamanda bir torbasý vardý korkmuþtum sanmýþtým sana zarar verecek seni yiyip bitirecek
bilemezdim ipek böceði dut aðacsýz olamazdý ve aradaki ince bir aþk’tý
þimdi yerinde yoksun nerde o tatlý meyven nerde güç veren o koca gövden nerde ipek böceðin
nerde vazgeçilmez aþk’ýn(m) nerde hayallerim nerdesin nerdeyim sende hatýrlarmýsýn beni seni hatýrladýðým gibi özlermisin sende beni
hoyrat bir rüzgardý esen hoyrat bir el’di seni kesen amansýz hoyrat bir rüzgardý bizi yerimiz den eden
dut aðacý arasýra sen de beni hatýrlayýver anýlar’a arada sýra da þöyle bir dokunuver
31.08.2010 ferhan erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
maskelimelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.