ne kanaat’kar kadýndýn sen öyle kýt kanaat yaþadýn ömrünce
bir lokma ekmek bide hýrka aðzýndan düþmeyen cigaran tekmil derdin çocuklarýn bide sol yanýný çalan adam þugar kadýndýn vesselam
balkaymak tutmazdý elin amma baldan kaymaktan tatlýydý sözün yürekli kadýndýn öyle kuru gürültüye pabuç koymazdýn afilli hayatlara raðbet etmezdin amma velakin afilli yüreði teðet geçmezdin
adýn gibiydin hani insanýn az bulunanýndan
ne ganiydi sendeki yürek öyle tabiri caiz ise mangal gibiydi þöyle oysa topu topu bir karýþ boy vardý sende
lokmaný paylaþýrdýn herkesle eyvallah’ýn yoktu kimseye tekmil derdin çocuklarýn bide sol yanýný çalan adam þugar kadýndýn vesselam
ne acelesi vardý bilmem herþeyi böyle severken geçip gitmek gidip de dönmemek senin tabirin ile ne manaydý o öyle
gerçi akýl sýr ermezki senin iþine bir bildiðin vardýr yine
pencere önünde kuþlar’mý aç’tý yoksa sokaktaki kediler mi aðlayan bir çocukmu vardý bir yerlerde yoksa onarýlacak kýrýk bir kalp sana mý kalmýþtý senin’kisi zaten oldum olasý harap
ah be nedret yaptýn yapacaðýný yine kime býraktýn kuþlarýný kime emanet ettin yavrularýný kime bak kocanda dayanamayýp ardýndan býrakýp gitmiþ iþte
neyse bizde þafak sayýyoruz artýk geriye kimbilir belkide buluþuruz yine bir yerlerde
02.09.2010 ferhan erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
maskelimelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.