DAĞDAN DÜŞESİ GELİR İNSANIN

ay bu gece yetmiyor tesadüf cinnetime
yetmiyor yaktýðým ateþler sesini ýsýtmaya
sesin kutuplarda yavru bir penguen -annesi karþý buzulda sýmsýcak
daðlarýn arasýndan göster kendini artýk deniz
tozu dumana katýp geldim þehirlerden sofrana
sofrana kurdum, güneþi, mitleri
gelinliðimi çimenlere boyadým sofrana kuruldum
denizin tuzundan kattým piþirdiðim aþa
aðaçlar seviþiyordu gördüm yalýnayak
aðaçlarda zeytinler egeli
iki kayýk denizde yanyana geçerken yolunu þaþýran istavritler aþký hiç tadamayacak
ne acý...
ay bu gece yetmiyor karanlýk cennetime
dalgalarýn arasýndan göster þefkatini sevgili yunus
ayný denizde yüzmek yetmiyor mu çocuk doðurmaya?
çocuk doðurmak öfkesini çekmiyor mu Hera’nýn?
Aðaçlar aðlýyordu gördüm hýçkýra hýçkýra
gözlerin göllere düþmesini seyrederken gelen vahþi atlar sevgisiz kalacak
ne korkunç...
vahþileþtiren sevgisizlik deðil mi zaten atan kalpleri?
Yeni’den dönüyorum ter içinde gömleðim eskiye uðramadan kaça koþa
yeniden geliyorum sanki hiç uðramamýþ ayaklarým bu coðrafyaya
aðaçlar gidiyordu sustum dilim tutuldu, kirpiklerim mýzrak
köpekler mi insanlar mý uykusuz?

ýþýðý yaktýnýz karanlýkta olduðumu anladým
korkuyorum, gereksizse lüften kapatýnýz...

melisaiclal
31.08.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: