HATIRLA

O büyük fýrtýnadan sonra
Ayaklandý düþlerim

Efsunlu ateþ araladý
Gönlümün surlarýný

Küllerimden aþk dirilttim

Gamzelerine dokudum
Küf tutan ümidimi

Her kirpiðine bir öpücük astým
Dudaklarýmýn önünde
Dolunaydý endamýn

Sen
Kendince methiyeler dizerken
Ben, yörüngende esirdim

Hatýrla…
Ruhuna sýðýndýðýmýz gecenin
Uyanmýþ yüzünü çekip alýrken palmiye gölgelerine
Sýnýrlarý kalkýyordu titreyen ellerin

Hatýrla…
Ayaklarýmýzýn altýnda
Yakamozlar inerken denize
Binlerce kez
Aþkýmý söyledim tenine

Aþkým ki…
Uçururken tufaný, þehvetin rahminden
Azizenin kandilleri yanýyordu göðsünde

Hatýrla…
Hey benim burcu, burcu savrulan
Gül kokulu yarim
Döndükçe döndüðüm etrafýnda
Her hatýrlanýþa bir kývýlcým olduðum, hatýrla…

Kaçýþlarýn þafak küskünü

Sen…Ben derken
Ben, hep sendim..

Getir bana dünümü…


cansýla
Sosyal Medyada Paylaşın: