Sebebsiz yere düþtüðüm bu damda Bir daha güneþi görebilirmiyim diye sordum kendime Düþtü kalbimin uçurumundan umutlarým Kendime deðil ardýmda býraktýklarýma aðlarým.
Burasý bir deðiþik,bir baþka hava Güneþ bile sýrtýný dönmüþ kaçýrýr sýcaklýðýný Sýrtýmýzý tek dost’umuz bildiðimiz yaslarken duvara Dalarsýn hayallere sevdiklerine kavuþacaðýn sabaha.
Bir an kapý açýldý gardiyan seslendi Beni çaðýrdý ziyaretçin var dedi Bir anda alevlendi külleri saçýlan kalbim Kurþunlara dizilsem bu gidiþte yýkýlmazdý bedenim.
Karþýmda annemi görünce acýlarým kalmadý Yaþlý gözlerinden akan yaþlar yüreðimi daðladý Ziyaret vakti bitince çok istedim gitme diye baðýrmak Meðer ne zormuþ gidenin ardýndan bakmak....
BEYAZ MÜREKKEP..
Sosyal Medyada Paylaşın:
BEYAZ MÜREKKEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.