VAZGEÇİLMEZLİĞİN SAVAŞI
--Savaþ maðduru--
Bugün yükselen yapýlara baktým,
Hiç durmadan devleþen.
Ayný anda ne kadar küçüldüðünü fark ettim
Þu minik bedenimin.
Ne kadar kopmuþ olduðunu fark ettim
Zirvelerden zeminlerin.
Sonra ruhuma indim
Bilmem kaç kat aþaðýya, daha derine.
Ne kadar ayrýk olduðunu fark ettim
Gerçeklikten hayallerin.
Ne kadar eriþilmez olduðunu fark ettim
Zihnimden düþlerimin.
Daha sonra da
O içteki minicik, yaþam þansýma uðradým,
En derinime inip.
Fark ettim ki tüm ayrýmlar onda saklý:
Hayal de… Gerçek de…
Sevgi de… Nefret de…
Ben de…
… …
Ben de…
Ordaydým iþte…
Þimdi seni soruyor mantýðým yüreðime,
Çocuðunu kaybetmiþ bir anne edasýyla
Yokluðunu yadýrgamýþ ve…
Çýlgýna dönmüþ bir halde.
Sonra yüreðim bir cevap verebilme telaþýnda,
Birkaç kelime yutuyor dolanýrken odacýklarýnda
‘Ben de bulamýyorum’ diyor gözlerini kaçýrarak
‘Ben de…’
Farkýna varýlmaz zannediyor,
Tüm odalarýný al sývýmdan arýndýrdýðýnýn
Ve tabi kapýlarýna zincirler vurduðunun
Kimse görmesin düþüncesiyle
Kilit vurduðunun tek tek, hepsine
Ama bir detayý kaçýrýyor gözlerinden
Düþünce hâkimiyetinin
Aslýnda zihninde olduðunu
Bir kargaþa çýkýyor tam da o an
Ýki yaþam mücadelem arasýnda.
Bense geri çekilip izliyorum
Her iki türlü de kaybedeceðim bir savaþý
Kim galip gelir?
Bilmiyorum.
Kim esir düþer diðerine?
Kestiremiyorum.
Varlýðýný reddeden mantýðým mý?
Yokluðunsuz edemeyen yüreðim mi?
Tahmin bile yürütemiyorum.
Ama bildiðim bir þey var sanýrým:
Kim galip gelirse gelsin, ben öleceðim
Ya kalbim duracak,
Diðerini sürükleyip peþinden.
Ya da beynim pes edecek,
Kalbime söz geçiremediðinden.
O minik mucize atmaya devam edecek
Senin yüreðine baðlanýp sýkýca.
Ama bana ne olacak biliyor musun?
Ben yine de…
Yine de öleceðim…
31 Aðu. 10 – 02.59
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.