Gel Sevgili...
eðil, tekrar dokunsun saçlarýn yanaðýma
eðil, sýcak bir meltem gibi duyayým nefesini
yanýbaþýmdayken de özlüyorum nedense
adýmý iþittiðim, billur gibi sesini
gül; gülümseten simaný serperek üzerime
daðýlan saçlarýný, omuzlarýmdan sarkýt
bir ferahlýk yayýlsýn, seninle her yerime
gülüp, göz yaþlarýný yanaklarýmdan akýt.
dokun seni özleyen, bekleyen ellerime
onlarý bir gül gibi avuçlarýnda sakla
bir aydýnlýk doðuyor, seninle yüreðime
ve gel karanlýklarý yüreðime yasakla
hangi þiir anlatýr o gülen gözlerini?
hangi sözlükte vardýr, gülümsemene tabir?
büyüyen bir sevdadýr, çoðalan içimdeki
sana akan bir aþktýr yüreðimdeki nehir.
gel sevgili, çýk bütün ayýran yollarýndan
beklemek; bir aþýðýn cellada koþmasýdýr
gel, titreyen kollarým, tutunsun kollarýndan
cennet; tüm aþýklarýn yare kavuþmasýdýr.
gel sevgili, koþalým, ayrýlan ilk trene
bizi bizden ayýran, huysuz ve yaþlý gardan.
baktýðýmýz camlarda, kuþlar oynaþsýn gene
türküler söyleyelim, sevdiðimiz diyardan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
almunis karacan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.