ha
DÜŞLER PERDESİ
Yüreðinde düþler perdesi kuran,
Hayal kalemi ile dolaþan biriyim ben.
Yýldýzlar akar, sahnemin etrafýna.
Çiçek yüzlü kadýnlar, sahneye çýkar.
Melek kokulu çocuklar, avucuma uçar.
Mutlu þapkamla, selam veririm dünyaya.
Kýlýçlarý nezaket olan, er kiþiler dolaþýr,
Kaçak gönüllerin ezip geçtiði, yerlerde.
Seviþen renklerle boyarým, yarýnlarý.
Sevgi misketleri daðýtýrým, sevdiklerime.
Dilsiz mutluluk besteleri yaparým, hüzünlere.
Koyu renkleri toplayýp, geceye sürerim.
Atlý karýncalarla tutuþurum el ele.
Dönerim çocuk sayýldýðým, yaþlý günlere.
Çok severim, düþlerimde çizdiðim bir resmi.
Göl kenarýna yerleþtiririm, buluþtuðumuz yeri.
Özgür renkler veririm, benzersiz gözlerine.
Gerçek tepelere uðramam, uzun bir süre.
Düþlerden düþtüðümde, dizlerim kanar.
Hayali silgimle silerim, piþman günleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.