Hiç düþünmez misin ey güzel yar, Ne büyük müþkülümdür,sensiz yollarýný gözlemek… Bir selamýný buram buram özlemek… Bilmez misin sensizlik ne büyük yük; Ufacýk omuzlarýmda?… Görmezlikten mi gelirsin hala, Sensiz geçen bin yýla bedeldir, Yanýnda geçen tek bir an… Günlerce,gecelerce,varlýðýna Hasret kalan ruhuma ey CAN. Söyle;biter mi bu hasretin, Kavuþur mu CAN’a can? Ýki ruh tek beden olsak seninle, Ya sen bende konuk olsan; Ya da ben varlýðýnda mülteci… Bilirsin ki varlýðým bir tek seninle azadedir, Ve varlýðým bir tek sana üftade… Ah,zamaný gelse de ; Cenderendeki ruhum öðrenip aydýnlansa; Bu bitmez özlemin kaynaðý nedir? Son durak,nerededir?… Bana geldiðin günden beridir ne ben bendeyim, Ne de biçare ruhum senden azade… Kim kimden azade, Kim kime üftade… Yeter artýk , Ne olur erenler;bu derde bir çare… Ne olur,… Ruhum artýk; Biçare…
26-Ocak-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Üftade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.