çok zor sevdiðim
gözlerim unuttu gülmeyi
sen gül! sevdiðim.
dostlarým kestiler gelmeyi
sen gel sevdiðim.
saðým ýssýz
solum ýssýz
yalnýzým iþte
yapayalnýz.
bu dünyada tek kalmýþýz
bari yanýmda
SEN KAL SEVDÝÐÝM.
Bir kez olsun aramadýlar.
dostluk denen þeyin
yalnýz adý var
bu garip halimi hiç sormadýlar
SEN SOR SEVDÝÐÝM
SEN SOR SEVDÝÐÝM
þimdi kimsesizler yuvasýndayým
bildiðin gibi hep adresim
sana hasret, sana hastayým
sensiz yaþamak
ÇOK ZOR SEVDÝÐÝM
hayat yoruyor sen olmadan
günler geçiyor hiç gülmeden
toprak oldum, daha ölmeden
bak! gör, sevdiðim!
sýðmadý mý yüreðim yüreðine?
bitmeyen karakýþýn gereði ne?
aþkýmý idam direðine
as dur! sevdiðim!
yaptýklarýnýn bir getirisi olmalý bende!
aþk yerine, öfke büyüttüm içimde.
bundan sonra senle baþlayan her cümle
sitemdir, sevdiðim!
halime aðla, yüreðin varsa.
maziyi anýp sýzýlýyorsa.
her geliþin kedere meydan veriyorsa
sen dur, sevdiðim!
suya saldým dileðimi,
boþa kestim bileðimi,
ayrýlýk, aþkýn bedeli mi
kendine, dön sor sevdiðim!
hasretin çivilendi yüreðime
seni kazýdým sol göðsüme
ben ki; hergün öldüm, senin yerine
sana ne oluyorkine.
sen dur, sevdiðim
hala gerenovasý’ndayým
bildiðin gibi yine adresim.
hergün bir aþk duasýndayým
aþksýz yaþamak
çok zor! sevdiðim!
duyguseliozan
kalkan antalya
26 03 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.