Hayat son deminde bu akþam Boþaltýlmýþ odalarda yok aradýðým Yarý kýrk yerde yatýyor vazo Baþým beyazlamýþ Sakalým sünepe Tasam yalnýz ben yalnýz Baðdaþ kurmuþuz bomboþ odalara Yýldýzlar girin içeri Sökülsün var gözlerimin feri Güle güle sevdiðim Güle güle
Kimse suçlu deðildi Yeminimizde beþ para etmezdi Midemiz açken, sadakat’e beynimiz kafi gelmedi Gözyaþýmýydý bunca sakladýðým Kahrolasý iþçi bulma kurumu Dayýmýz yoktu ki en yüksek tepede Sabýr taþýda görünmez oldu ortalýk yerde. Yoklukta sýskalaþtý bu aþk; bu beyin Kuru soðan ekmek bitti deyin Umuda baðladýðýmýz ipte koptu Asaçak neyimiz kaldý Ýsterseniz temmuz sýcaðý vurdu deyin Güle güle sevdiðim Güle güle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.