Esasýnda bu iþin –iþse- özünde hile Mor hâliyle KIRBIYIK, çattý KAMBUR HALÝL’e; “Ýstersen bin bin olsun, var mýsýn be aslaným Seni iki katlamak istiyor bugün caným!” Böyle cazib bir teklif olmuþ, hayýr denir mi? KIRBIYIK kim oluyor, yenilmiþ bunun piri..
………………………………………………..............
Bir anda ikilendi ‘Mel’ûn Kumar!’ masasý KAMBUR’un þansý arttý KIRBIYIK’ýn tasasý Öyle ki melûl-mahzun, hiç çýkmýyordu sesi KAMBUR HALÝL’in oldu yüzü güller bahçesi Adeta Mel’ûn Þeytan þansýný kat artýrdý KIRBIYIK’sa büsbütün parasýný batýrdý Sonra anadan hakký bir dönümlük baðýný Yetmedi, rehin koydu Gülbaba ocaðýný Maldan kalmayýnca da verebilecek þeyi Karýsýndan bilezik, kýzýndan da küpeyi O da gitti Papaz’a, bitti, hýrsý bitmedi.. Þu uðursuz masayý terk edip de gitmedi
………………………………………..................
Nefretin ibret veren vakti yaklaþmaktaydý KIRBIYIK gözlerinde bir bir yýldýzlar saydý Deli oldu çýldýrdý, kaybettiðine yandý “Kadýnýma!’ diyerek namusuna çullandý Peþkeþ çekti Þeytan’ýn Þeytan’larýna sundu Kendisi bitkin hâlde, ihtirasý memnundu
………………………………………………..
Bu son kez kaybediþin acýsýný tatmadý Þerefsizlik onu da, onu da yaþatmadý. Ve o kumarcý eli, bir an tetiðe düþtü Ölmüþtü; O’ndaki ruh, zaten çoktan ölmüþtü Beylik tabancasýyla kýysa da ol! canýna Devrilse de acý bir feryadla sol yanýna..
………………………………….....................
Þimdi.. diyelim Kul’un mal hakkýdýr verilir Can Hakk’ýn hakký ise nasýl yere serilir? Çünkü kumar bir belâ, beterin bin beteri Ey lâin hýrslarýnýn masa efendileri Hem ibadet, hem iþden mahrum kalmakta iken Þeytan camiasýna hýsým olmakta iken Ne kazandýn dünyadan, göçüp gittiðin yere Sen! Ýslâm’ýn içinde Kefere’sin Kefere Ýnsan olan bu þerli yola tevessül etmez Canýný Cânan’ýný hiç uðruna kaybetmez Allah yolunda giden böyle bir ziyan görmez Hayatýn tadý varken baþýna belâ örmez Kulluk Muttaki’liktir, Kul’lluða râm kiþidir Böyle pis iþler ancak ahmaklarýn iþidir. Sosyal Medyada Paylaşın:
bekirce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.