dağlıcaya...
Yad eyle vatan aþký ile yýkýlan mabedi
Yanan gönüllerle yan ey evlad-ý kanlý deli
ne yar, ne can, ne ana kimin gözü gördü
O vatan çiðnenirken zulmü baþka kim gördü
Yaþamak zilletle ne mümkün can tende dursun
sana vurulan hançer býrak gövdeyi götürsün
onlar bilmez kafir deðil miydi gelen daha dün
nasýl cevab edersin ecdada kavuþtuðun gün
Günahtýr amma yarýn Hakk`a edersin arz dersin
Ya Rab! Bu hak-ý siyah deðil, can-ý ten idi
Sen istemezsin kýyým lakin o en mahrem idi
Ki ona dokunana da kýyým bizce caiz idi
Cananým ,sultaným ,devletli padiþahým iþte!
Suçum yalnýz bu idi; sen baðýþla bizi
Ey bu vatanýn taze mahsülü!
Vur zulmün bileðine kýrýlsýn na-mahrem eller
sen varken bu vatanda topraðý baþka kim bekler?
gülcan kýzýlabdullah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.