Sen kutsal bir içecek. Sen nadir bir kelebek. Sen yeni doðan bir bebek. Sen bataklýkta açan bir çiçek.
Seni bu kadar saf duygularla sevecek. Belki bunu asla kimse bilmeyecek. Aydýnlýk günlerim, karanlýða bürünecek. Þu yalnýz kalbim, seni ruhunda hep hissedecek.
Bir ömür belki hep sevmen umuduyla gelip geçecek. Belki de þu beden aþkýndan mecnun olarak ölecek. Aramýzdaki engelleri bir tek sen varsýn kaldýrabilecek. Þayet sen de beni seversen, gör bak ikimizin de yüzü gülecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.