Mutluluk bu kadar uzak olmamalı

Yolumu kaybettiðim o günden beri,
Aklýmdan çýkmýyor büyülü gözleri.

Türlü hisler, azgýn sarmaþýklar gibi,
Çepeçevre bürümüþ tüm düþüncelerimi.

Sisli bir nehirde yol alan sal gibiyim.
Dokunsalar sanki her an batabilirim.

Gerçekle hayal arasýnda bir yerdeyim,
Sonsuz ihtiraslarýn hapsindeyim.

Yaralý yürekler toplanmýþ sanki burada,
Saðýmda solumda kýrýk kalpler hepsi inzivada.

Oysa mutluluk, bu kadar uzak olmamalý insana,
Cesur olup, yýkýp, etmeliyim tabularý param parça! .

Anladým ki, ancak üstüne gidersem karanlýk düþüncelerin,
Ýþte o zaman aralanýr, azgýn sarmaþýklar ve sis perdelerim.

Açýlan kapýdaki geçit, mutluluk yoludur, eyleme geçirdiðim,
Anladým ki cesur olmadýkça sahibi olamayacaðým o büyülü gözlerin.
Sosyal Medyada Paylaşın: