Zaman asýlý durur dallarda Þimdi bir durgun göldür içim Karanlýk çöker vadilere Ýçime kýrýlýr sevincim
Artýk esamesi okunmaz gündüzün Uzun, siyah saçlarýyla gelir hüzün Yaslar baþýný göðsüme usulca Gün çok kýsaymýþ anlarýz Karanlýða birlikte kanarýz
Efkar kapatýr gözlerimi Yalnýzlýk sýkýca tutar elimi Tüm gücümüzle Kabarýrýz öfkemize Bir sarhoþ gibi döneriz evimize
Nasýl da kalabalýðýz oysa Gölgemiz yalnýz düþer duvarlara Aynalara nasýl parçalý düþeriz Sen nereden bileceksin Kaç zamandýr annesiziz Asýlýrýz iki mememizden Kendi göðsümüzü emeriz Biz sýrýlsýklam kederiz
Elleme yarama Elini baþýma koyma Çok büyüdü gönül yýrtýðýmýz Tutmuyor yama
Sorma
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
hyazici58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.