Köprü altı çocukları

Ben sizlere benzemem,
Farklýdýr benim dünyam,
Bana sorulmadan belirlense de kaderim,
Doðan her yeni günde,
Þansým ha döndü ha dönecek diye,
Umut ederim.

Belki saçlarýmý okþayacak bir el,
Nerde kaldýn diye kulaðýmý çekecek,
Babamda yok…
Baþýmý koyduðum kolumda ana sýcaklýðý bulurum.
Alýþkýným hayatý böyle yaþamaya,çünkü
Ben köprü altý çocuðuyum!

Þikayet edemem kim dinler ki beni?
Birkaç arkadaþ bulursak sýcak ekmeði,
Bir gece daha doymuþtur karnýmýz,
Yeknesak hayata meydan okuruz.
Zor zanaattýr bizimkisi…
Biz köprü altý çocuðuyuz!

Kývrýlýp yatar kapatýrým gözlerimi,
Ben, baþka bir ben olurum.
Doðuþtan hüküm giymiþ olsam da,
Müebbet deðildir kaderim,
Bir gün mutluluk benimle olacak
Elimden alýnmýþ olsa bile hayallerim.

Kendime ait odam, sýcak yataðým olmadý
Üþüdüðümde üzerimi örtecek,
Sabah kalktýðýmda günaydýn diyecek,
Kadife sesli anamda yoktur.

Bu gün neler yaptýn?
Derslerin nasýl diye dizine oturup,
Sorgulayacak babamý da tanýmadým
Olmadý iþte,hiç olmayacakta.
Ne çok yoklar varmýþ hayatýmda.

Yüzümü gökyüzüne çevirdim,
Saatlerce yýldýzlarý izleyip,
Kalabalýk içinde kaybolan,
Yalnýz gezen onlar mý? Yoksa,
Bir benmiyim diye içimden geçirdim.
Göz kapaklarým aðýrlaþtý…
Uykuyla hayal arasý gidip geldim.
Çok sýrlar vardý bilmediðim çözmek istedikçe düðümlendiðim.

Birazdan sabah olacak.
Güneþ kulaðýma eðilip,
Kalk koca oðlan tembellik yapma diyecek.
Bende…
Her zamanki gibi ayný adreslerde gezineceðim.
Mis gibi simitlerin güzelliðini,
Uzaktan seyretmekle yetineceðim.
Sonra beklide sýcak bir çay!

Ve bu eserin son notalarý da tamamlanacak.
Yýllarca dillerden düþmeyen,
Hüzünlü bir þarký olacak.
Beni…
Ben gibi olan,
Köprü altý çocuklarýnýn hikayesini anlatacak.


Sosyal Medyada Paylaşın: