Bir qece ewimin pencerisinden dýþarý baktým, Yalnýzlýðýmdan yoldaþ olsun diye birde lüzumsuz siqara yaktým. Rüzqârýn hafifliðinden aðaçlarda hafif hýþýrtý, Bazý yazdýðým mýsralar hayattan alýntý. Meçhûl sade hayat istemiþti sadece, Sonunu bilmesemde buruk hayaller kurardým kendimce. Kýramazlar kalbimi derdim ne büyük konuþmuþum, Susuzluktan her qece biraz daha kurumuþum. Erkek adam aðlamaz diyenler ne yalan söylerler, Geçmiþi unutmak zor çelme yiyenler mutlaka qeriye qiderler. Kaderim bi çeltik daha attý onu býrakmamda, Toparlanmamda wesile olmuþtur dostlarýmda. Denizli bu kadar büyük terkediliþ qörmemiþti, Biraz hasret eser içimde ama unutmam arkasýna bakmadan qitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
denizlili meçhûl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.