umutsuzluguma umut olmaný sevdim ben
ellerime sýmsýký tutunduðunda kendimi kocaman gövdeli agac gibi hissetmeyi sevdim
kimi zaman senin koca bir çýnar gibi gölgende beni dinledigin zamanlarý sevdim
gölgene sýgýnmayý gözlerinde yeþermeyi sevdim
nefesim kesildi hergün seni tekrar sevmeye basladýgým anlarda
tekrar tekrar
hergün en baþtan
hergün hep baþtan sevdim seni
gögsüne yatýgýmda korkularýmý bertaraf etmeni sevdim
kalp atýþlarýný ellerinin sýcaklýðýný gözlerinin ýþýltýsýný sevdim
seni özlemeyide sevdim ben
belki kandýrdým kendimi sen özlerken ama
söz konusu sensin ya o hasret agrýsýný bile sevdim
seninle konusurken sessimin titremesini telefonu actýgýnda o neþeli sesini sevdim
ey sevgili ben senli herþeyi sevebildim
bana kocaman sevgiyi ögretin
sen bunu baþarabilen tek erkektin
sen o erkektin
dogru olan ömürboyu ellerimden tutacak olan
saçlarýmýzda aklarla aþka doyan
sen gerçektin
seni sevmek için yaratýldým ben sanki
öyle bir büyüydüki öyle bir huzurduki sevgin
ben senin için varolmuþ gibiyim
arada agladýdýgým dogru
sen yokken okadarda güçlü degilimki
düþtügümde beni kaldýran gözlerimdeki umutsuzlugu yok eden kahramaným
bazen özlemin dikkenlerle dolduruyor içimi
yinede sensizligin dikenlerini bile sevdim
en çokta seni sevdim
ben en çok senli zamanlarý sevdim
özlesemde suskunlugu sectim
ey sevgili ben en cok seni sevdim ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.