KIRMIZI
1.
derken gözümden damlar üzüm
yakýp geçen pürü gazab
þarab-ý nuhi gibi bin yýllýk hüzünle
özümü yürüdüm
hiçliðime ya da varlýðýma çaldý dilim.
camda deli taylar oynaþýr kýrýlsa da ne gam
geçmiþiz candan.
önce aþký sonra þarabý veren tanrým
bir kulunu sevdim bir de topraðýný
ki ateþi karýþtýrýr bekler durur bilge yaným.
2.
gelsin þimdi o kaný delim, gençliðim
kýrmýzý bakan arsýzým
dinleyelim bakalým, gelsin o vahþi doymazlýðým
bana söyleyecek bir þeyi var mý?
hayýr!
hepsini biliyorum!
ve kalkýp gitse ansýzýn, ardýndan bakýp iç çekmem artýk
gitsin!
bunlarýn hepsini biliyorum...
giden sadece tenim
kalan benim
sýr benim
aðzýna dek doldu cam
þarabýn gözünü yürüdüm
ne gam
aþka battým.
kýrmýzý koktu ellerim kekre kekre
biraz acý biraz tatlý keçe dilim
çokça gece.
3.
dalgalar yükseliyor
yýldýzlar sönüyor
tan yeri aðarýrken herþey
ve güller kýzýllanýyor
kurumuþ güller bile...
cam kýrýlýyor
kýrmýzý sýzýyor.
sen
mahmuzladýðým sonra geri çektiðim gururlu atým
ne eþeleyip duruyorsun yerleri?
nedir sezdiðin bize yaklaþan
adým adým?
ölüm mü?
gelsin...
kýrmýzýyý kürüyorum...pürbar...
Nurdan Ünsal
03.08.2008
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.