Eski Ýstanbul’un Aþý boyalý bir evinin, çatý kat odasýnda geçti gençliðim, Bahçesinde huzur eksik olmayan, Galata dan vurdum mu kendimi yola, Oltamý salmak gibisi yoktu, mavi sulara, Haliç semalarýnda az yankýlanmadý kahkahalarým.
Sonra Ýstanbul Tekniðin bol sloganlý Yüksek duvarlý bahçesinde Adýmýzý yazdýrdýk tarihe 68 kuþaðý diye Yazdýrdýk yazdýrmaya da Yediðimiz coplar, Gördüðümüz iþkence, Yinede, güzeldi be!
Doktor olduðum yýldý, Çigan gözlü güzel, Adýný sonradan öðrendim, Dilan! Nasýl koþtum peþinden anlatamam, Derken babalýk, Dede olmak mý? yok artýk.
Þimdi elden ayaktan düþmüþ, Huysuz bir ihtiyarým, Gözlerim hala yirmili yaþlarda, Ýnsan yaþlandýkça gözü maziye düþermiþ derlerdi, Bense hiç yaþlanmam sanýrdým Avuçlarýmda bir dolu aný ile, Tüm sevgimi torunlara sakladým.
g.sarýoðlu ikibinonun/sekizinciayýnýn/yirmialtýncýgünü
Sosyal Medyada Paylaşın:
GulBeyaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.