DOKUNMA BANA

alýpta seni götüren yollar benden uzaklara,
yetinmedi götürmekle seni açtý binbir yara,
yýllardýr avutmaya çalýþýrken isyankar yüreðimi,
ikna edebildim onu bakmadý artýk geliþ yoluna...


senden sonra yaþanmaz sanýp aðlayan gözlerim,
silip seni usulca son yaþlarla kapýldý yeni bakýþlara,
sorduðum zaman tenim özlemini silmiþti, sýcaklýðýnýda,
düzeldi düþlerim, yeniden yeþerdi ümitlerim yarýnlara,


yani anlayacaðýn eski sevgili kaldýn o tozlu raflarda,
aðaçlarýn yapraklarýna braktým aþkýný kurudu onlarla,
þimdi geliþin neden olmasýn yeni kuþkulara sorgulara,
yanmasýn caným artýk uzak dur dokunma yarýnlarýma..


üzgünüm amacým aðlatmak deðil kovmakta deðil seni,
sanma nefret, öfke yada intikam hevesi bu bendeki,
yeni güller açtý gönül bahçemde yaþadým yeni sevgiyi
dokunma bana kapanmýþ yaralarýn sakýn tekrar açma...

sen giderken bittin dokunma bana olamazsýn bir daha...


uðraþ aþkar





Sosyal Medyada Paylaşın: