Varoþ topraklarýn rahminden yükseldi kollarým Aðlak bir çehrenin baþaðýndan dökülüp Serildim ayak uçlarýna Ben ne gördümki göz zifirinde Bildiðin gibi deðildi hiç bir þey Bakýþým titrerken seyrinde
Müþfik bir düþ’ten düþüyor þimdi içim Cebimde soluyor fotoðraflar Nutkumu tuttum yokluðunla yüzleþiyorum Tedirgin kuþlar uçuruyorum can evimden Kapattým tüm pencereleri Sen dökülüyorsun her yerimden
Aþk senin eteklerini ýslatan bir dalgaydý Benim farkýma vardýðýný zannettiðim Kocaman bir yaygaraydý…
Oysaki düþ naçar Kimliðim silinirken sýð sularýnda Körpe bir çýðlýðýn gözüpek askeriydi mýsralarým Ne gül/üþün gizlendi zamana Ne de omuzuma yaslý kokun Elimde bir kâinat sur’u Üfledim üfledikçe Yol veremiyordum aþk’a…
Sýrma telaþlarýmýn gamlý duvarý Sen ki yoðunluðundan sýyýrýp yýllarý Gül ekmedin mi? Ah’ýmda çoðalýrken endamýn Zehri þeker eylemedin mi?
Gitmiyorum bir yere Çergemde aðrý ihtilal iken Durmadan yol aldým gönül hanene.. Dibinde inzivada gözlerim Hadi girsene içeriye….
//...Sus dokundu sarahat Gülse ay... Kýpýr kýpýr kirpikte Düþ say/ma Sevda da sevde var Sen ki... Ilýk meltemim Gülü/þün süngüle/nsin Bu kutsi dertte büyüsün elemim…//
Faruk Civelek Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.