Gittiðinde tüm kapýlarý kýrdým Haykýrdým kör kuyulara Yanký bilmez daðlarýn Milatsýz taþlarýna vurdum kelimelerimi Sen gideli beri hayýrsýz düþler Tutar sýmsýký býrakmaz yakamý Feryadýmý s/aklayamaz gülüþler
Kristal yalnýzlýklar dökülür Avuçlarýma g/özlerimden ve titrer iliklerim Bir bir kýrýlýr düþerse ellerimden yerlere Sonra tarumar olur göz bebeklerim. Bir volkan fýþkýrýrken göðsümün orta yerinden Ýnce bir yaðmur deðer saçlarýma Dokunan sen sanýp aðlarým içerime Bir kez gittin dönmedin kahrýmdan öldüm
Burasý çýkmayan düþler çýkmazý Bense iliklerime kadar sarhoþum Bir ýþýk görünür bazý bazý Delice atar kalbim kabarýr döþüm Ve biter düþüm
Apansýz gittiðinde Ruhum cellat önündeki bedenler gibi kaldý Meydanýn ortasýnda kimsesiz Kimsesizliðimi perç/inleyen sessizliðimle beraber Savurdu ruhumu hüzün y/elleri Damla damla düþtükçe g/özyaþlarým soðuk mermere Yýkýlýyor ruhumun tüm t/emelleri Bir kez gittin dönmedin kahrýmdan öldüm
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.