Ne gelirsin son verandadan içeri
bir tek kelamda sakladýðýn yüzünü
bir mahyaya asta gönder sözünü
firakýnda bulunmasýn yüzün
sen hüzün, ben kopkoyu diðer yüzün
Dilinden dilime hayat verdin
bir þiirde bir þarkýda bir de sevgide el verdin
güneþin saklandýðý bulutlar uçurtmalarda asýlmýþ
kýzýlca kuyruklarýnda dizilirler mavi kubbeye
bir dil bir dille, bir gönül konuþur evrensel haliyle
Güneþin gölgesindeyim
ufuk çizgimi kaybettim sessizce
haþin dalgalar dövüyor içimi
bir kayýp pusulayým o denizinde
þehrime küsüm ayinlerde
sokaklarým karanlýk hala yaþýyorum
bir sessiz hüzündeyim þimdilerde…
25-08-2010
Hayrettin