Kurumaya yüz tutmuş, milyonlarım ben...
ORHAN AK
Kurumaya yüz tutmuş, milyonlarım ben...
Býrakýyorsun ya þimdi, ellerimi.
hani birazda sen aðla diye,
tiryakisi olduðum sigaraya nisbet,
azaltýyorum seni sevmeleri.
Daðlarým suskun, körüklenmeye meðilli,
kör ateþler bulur yakar, gözbebeklerimi.
Denizlerim vefasýz, bir okadarda yalnýz,
vurur inceden kýyaya, akýntýsý belasýz.
Ormanlarým kesik ve dargýn, darmadaðýn..
Aðaçlarým meyvesiz, dallarým kýrýk,
kurumaya yüz tutmuþ, milyonlarým ben.
Bir yaným suya, diðer yaným çöllere hasret...
K arambole yaþanmýþ, hayatlarýz biz.
A yrýlýk rüzgarlarýnda, savrulup giden.
D ilimiz elvadaya dayalý kanar, þüpesiz
I þýklar söner, karanlýkta kalýr her bir yanýmýz..
N erden geldiðin önemli deðil inan, nereye kadar tutabilirsin ellerimi, önemli olan....
Orhan AK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.