Ýlk yanan ateþin aþkýna Duyuyor musun beni Sesim can buldu evrenin Uçsuz bucaksýz Sonsuzluðunda kim bilir kaç bin kez yankýlandý Olduðun ilde, kasabada Ve tepeden týrnaða sen olmuþum biliyor musun?
Ey sevgili?...
Hasretin göktaþý gibi Yaklaþtýkça eriyorum Ateþler çarpýyor tenime Ve yüreðime Yandýkça üþüyorum Buz ölüsü bedende Zemheride kalmýþ Sýcak nefes alýþým Hiç bahar görmedi Soðuktur düþlerim Sevdan tanýðýmdýr
Ey sevgili
Biliyor musun? Uykularým tarumar Gözbebeklerime çarpýyor hayalin kirpiklerimin ucundan süzülen Yýkandý hüzünlerimle Ve Ne çok düþlerim Eskidi Bu sensiz yaslý ada da açmadan soldu gül gönül bahçem viran Bülbül ötmez Beþinci mevsimdeyým aþkýn
Ey sevgili............ ve Özlüyorum Yokluðun yaþamýmdan Bir hüzünlü sayfa Fýrtýnalar kopuyor Gönül takviminden Eridi dakikalar ömrümden Hasretin gök taþlari gibi Yaklaþtýkça gönül yurduma
Depremler olur can evimde Sarsýlýyorum þiddetinden
biliyor musun?
Ýntihar nöbetinde anlarý býraktýn Türlü garip düþlerdeyým Þimdi son yürek atýþlarým Yarým kalacak bitmeyen Dizelerim Belki de Bu gece
Kim bilir
Yangýn yeri her yaným Her adým da kýsalýyorum biliyor musun?
Ey sevgili Dayandý arþa dumaným Ne çok umutlarým sarardý Bu viran yerde Ýlk yanan ateþin aþkýna Bir ses ver sesime
Mehmet Ali Telek Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİR MEHMET ALİ TELEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.