Bir Kapı Açıldı...Yuh
korkaktýk... zavallý
sokaklarýmýzda toz bulutu
ayaklarýmýz üþümekten mosmor
güzel olduðunu sana her þey uzaktý
arkadaþ iklimlerimize
bizsiz güzellik kavaksýz ýrmaklar gibi...
haberleþmesiz yeni aptallýklarla
ve masumane düþkünlüklerimizle
ölüm mü olacaðýz sorusunu
söylemezdik kimseye
daha öznesi olmayan aþkýmýzýn kýrçýl nesnelliðini
saymadan
eðri büðrüdeki güzelliði
yokluk baþýmýza vurmuþ be üstad
gelsin de anlasýn þimdi
çaðla aðacýnýn altýndaki kuþ mezarýný
aþk sanýlan kepazelik
vurulduðum bir baþka sýradanlýk
kahramansýz ve yitik
kiracý ve sabah çay ocaðýyla makbul
semaver kokulu buharlanýþlarda
yakamda kalan saç telini gözlerim dolarak okþamak
o
çetin cevize çatardý ölmek isteði
aþaðýlanmak duygusu
bizdeki o
yatak kýyafetleriyle gazete ve ekmek almak
ölümün önüne geçerdi sonrasý varsa yoksa felsefe ah sosyoloji
ha ha ha
noktamýz virgülümüz durumuz duraðýmýz olamaz bizim
çizgisiz yüzümüz
alaþaðý olmuþ kýrýtkan karmaþayý yok bilen
ekmek kýrýntýsý sevdalýs oynaþlý birer serçe
sadece ayrýþmak isterdik
jilet itinasýyla
aþk sanýlanla
yanlýzlýk satan alt üst bile olmamýþ
yýllanmýþ ceketsizlikle ya da gömleði is kokmamýþlýkla
sakalýmýz topoðrafyasý bu hansýz hamamsýzlýðýn
vardiyasýz evlere dikleþirdik olur olmaz yerde
bekar muammasýyla ruhumuzun
en kötü evliliklerin merdivenlerinden aþaðý yuvarlanan
sarýþýn esmer kýzýl aðzý bozuk iki paralýk etmez
kuruþsuz serserilerdik
bir kapý açýldý...
yuh
þiir bitti sanýrdýk
ölümdür çözümsüzlüðün
cankurtaransýz illeti sonrasýnda üstad
bir kapý açýldý
ýþýksýzlýk kertesinde
ince ama aðýr geçen çocukluklu bir çocuðun
çaresizliðe bakýþlýlýk aðlamasý eþliðinde
ve gökyüzü gene bize kederlenmiþ
avunalým mý ey yavþak sokulganlýk
yoksa isyan modunda mý kalsýn tenselliðimiz...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.