beni, senin kürtajýndan hemen sonra çöpe attýklarýnda hala kalbim atýyordu aðladýðýný duyabiliyordum canýn yanýyordu benden kurtulduðuna ve . ölmekten korkuyordun
ben öldüm sevgili ama seni hep benim Tanrý’m korudu.. .
unuttuðun tek bir-þey oldu beni arsýzlýk edip gömmedin. prematüre kalmama ardýndan belki sevindin
düþünsene bir ölü ne kadar da az yemek yer
aç kalkmayý ziyan sofrasýndan ben seninle öðrendim
günah deðildim vuslatýna belki bilseydin içinde oluþmama izin verirdin
.. .
þaka, yapar gibi.. .
Çiðdem Dal
Sosyal Medyada Paylaşın:
çiğdem_dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.