sessizlik yemini ettim yalnýzlýðý seçtim kalbi durmuþ bir insan gibi mutluluklarý terkettim.
içimde uyuyan tüm zamanlarý kýþ ayazýndan farksýz bildim. hayatýmý düþündüm ýstýrap dolu sembolik bir öykü. ve bir ikindi sonu çýlgýnca göründüm hazýrlýksýz yakaladý bir gerçek gerçeðin baþlangýcý ölmeyen ölüm.
bir sela bir cenaze musallada aðlayan kalabalýk geçici ve aldatýcý dünya ahh..hepimiz aldandýk oysa ölüm, aldatmaz ve aldanmaz ayna..
mustafa kaya 01.08.2006 / ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.