Bakýþý rahmet idi, o Resulün gözleri, Tane tane söylerdi, lal-ü Güher sözleri. Ümmet için derinden, yanar idi özleri. Gözünden akan yaþlar, Allah için olmuþtu…
Bu kutlu medeniyet, ne güzel gözler gördü. Sinan, çil çil kubbeyle donattý, güzel yurdu. Resul ün müjdesiyle, Ýstanbul fetholundu. Fatihi fatih yapan., bir Akþemsettin bulmuþtu..
O gözler güzel görür, güzele bakaraktan. Tavsiye böyle gelmiþ, bu asrýn imamýndan. Hayatta zevk alýyor, yaþadýðý her andan. En büyük zevki, Ýslamý yaþamaktan almýþtý…
Masumca bakan gözler, eðer ki yetim ise, Koruyup kolla onu, yardým et gerekirse. Gözler yalan söylemez, diller söylese bile. Yaþla dolup gözleri, merhametle coþmuþtu… Mehmet Demirel (23.08.2010) Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.