Genetik Cıngılımız
sevgili insan
nukleus’ta farkýmýz yok
ötekini sevmelisin
nihayetinde
sen de ötekisin...
derviþ kotan açmýþ gökyüzünün asuman maviliðine
ýþýk tohumlar
aþk
buhur
Memduh gün týrpanlar sararan zaman tomaðýnda
kirtil umutlar
pul
yoksulluktan izmarit...
yaþamdan partal çul þefkat araklarýz sevgilim
kuru dal çehrede her milim bir zamansýzlýk akýtýr içimize
saf duygular
ulu dokunuþlar
kýsa rütuþlar...
bir zaman sonra
kabul görür kara bulut son durak sofrada
bükülür gözlerin çanaðýna
çakýr rengin içine alan burgacýnda
ötekini de bulur
az ötedeki beni de...
seni de
dingin ölüm...
âdemoðlu mýhlanmýþtýr dönüþsüz gidiþin terk katarýna
giderken bile........ölüme ......
sonrasýnýn düþlerinde yüzer.
geçmiþinin cazgýrlýðýný da bulut katman bulanýðýna küller....
cennet kapýsýna her dem dirhem kala týk týklamaya
fesatlýðý silmeye uðraþýr ...
sonsuzladýðý kendindeki sonlarýna iliþir
iþine gelene dillendiði iþine gelmeyene yüz çevirdiði
geçer göz þeritlerinin donuk görüntüsünde-son fer muhakemesinde
cennet kapýsýnda kaybolan puan / belki bir iki besmele telafi bekalar
neye yarar...
isteklerinin zindanýna gömülmek
ne önemi kalýr adýn-sýfatýn
kaþkacý Celil
irmikçi Halil
hakký baba, sidikli nemciye...
monþer sayýn bey-efendi....
son bulaþkanda ömür býçkýn aymaz muhacir
sefil bir mermer taþýnda
sedasýz inil
kýsa bir direme kasýlma
ecnebi hudut badyasýnda gözler kapanýr sonsuza
karanlýk
soðuk
zaman
varlýðýn surcasýna yaþam devreder...çilenti köprüler
yutak makamýnda besleyen adar kadraný ilerleyen zamandýr
olatý yýkým-mekân sarmýþtýr
yeniden ince ayrýntýda nefes sahayý baðlamýþtýr
döküldün göz yaþý
sýzladýn yürek acýsý
açýk dolaþým...
ansýzýn
hüzün taþýdýn yine evrenine
ey sevgili ruhum...
sahip olmadýðýn ebedilik
yanýlsamalý yaþamýný etmiþtir delik deþik
sevmediðin ötekinin
nihayetinde
seni sevmeyeceði kesindir...
ötekini sevmelisin
nihayetinde
sen de ötekisin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.