Meşakkat
zordur yaþamak
aklýn þamarýna oturunca yürek
kayýp aþklarýn kudurtan arayýþlarýna
býrakma beni
satar katarýndaki kýymetlerini ilkbahar
bulamayýnca aradýðýný
ölüm ganimettir onca acýya
atar kemendini yaþamýn incelmiþ boynuna
bir intihar daha...
bendeki
duvarlar örülüyor her yana
nefes alamýyor
gökyüzü ve aydýnlýðým
dökülüyorum bir uçurumdan aþaðý
dipsiz kanyona býraktýðým umudu
sahiplendi sürüngen bir bilinmeyen daha
arýyorum kendimi
bulamýyorum bir türlü...
tutturduðuna gider
nafile
anlaþýlmaz aklýn silsilesi
kalkanlý bir kýlýcýn hikayesinde
bir baþ ve çaresiz bir yürek
kanamaktadýr
aranmaktadýr
kahramanlýk nedimesi
yýkým ve tufanýn dilinde
artýklarýný gömer yaþamýn toplu mezarýna
mezarda
dünya döndükçe
sahibini arar karanlýk...
bana mal edilen
yine hüsran ayrýlýk
gözlerimle gördüm geceye sýzan þafaðý
nerede kaldýn ulan nerede
efsane dostluk
þafaða geç kaldýk iþte bir kere daha
anlatacaðým yinede
sonucu ne olursa olsun...
kirlenen bir yalnýzlýk var içimizde
kimseye faydasý olmayan
yabancýsý olduðumuz kendimizde bile
’tut elimden kaldýr beni’ diyemiyoruz
kuru bir meþede damlayan reçine gözyaþýdýr
gammazýn fütursuzluðuna
soluklayan hýrsýzý varlýðýn sahasýnda fit attýran
retinamda hicrana sarýlmýþ kopuk bir aþktýr yaþamak
sür hayatýn üzerine
yaþamýný
hayýr diyebilmek zor olsa da...
hayýr diyebilsin yüreðin
sanada kalmayacak olan küçük çýkarlara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.