ÖZLEYİŞ

Uzun zaman sonra

Ýlk defa soluyorduk birbirimizi

Ben onun gözlerine daldým.

O beni saçlarýmdan yakaladý.

Ben nefesini beklerken kulaklarýmda,

O beni ciðerlerine çekti.

Dilsizde anlaþabiliyorduk.

Uyumadýk sabaha kadar

O elini yüreðime koydu.

Bende elimi onun yüreðine

Yoruldu düþler

Kýrýlgandý bedenler

Yoksundu sözler.

Ve susmak

En doðrusuydu...



Doðan ORMANKIRAN
Sosyal Medyada Paylaşın: